شعر و پایانِ جهان
سه شنبه, ۹ شهریور ۱۳۸۹، ۱۰:۱۶ ق.ظ
بسم الله
در جهان معنازده ی پست مدرن و نسبی مجبوریم به شعر پناه بیاوریم و هنر...
البته آنجا که با مفهوم سر و کار داریم... اگر حجاب مفاهیم را هم خرق کنیم فقط به روضه می رسیم ...
روضه ی اباعبدالله الحسین(علیه السلام) که کشتی نجات است و هرچیز که بخواهد نجات پیدا کند... از ذهنیّت گرفته تا عینیّت... در تمام مراتب وجود و هستی ..... اگر بخواهد هدایت شود (مصباح الهدی) (و هدایت یعنی به معنا رسیدن... اگر پیش فرض تو این است که هر چیز معنایی دارد) باید در میان طوفان های نیهیلیست(عبث بودن همه چیز) و اومانیست(اصالت تو به عنوان یک انسان و عبث بودن غیر ازتو) و این ایسم های چرند به کشتی نجات روی آورد...
والعاقبه للمتقین
